احساسی که من دارم

پسرم با تمام وجود دوستت دارم.هنوز خیلی زوده که انقدر دوست داشته باشم.تو هنوز یک جنین 7ماه 26 روزه بیش نیستی. ولی چنان در قلبم رخنه کردی که نمی دونم با چه حسی باز گو کنم.حالا میفهمم چرا مامانا همه سختی های زندگیشونو تحمل میکنن با همه چی میسازن و فقط به خاطر بچه شون.درک این تا قبل از این که مادر بشی واسه ی هر کسی سخته.باید مادر شد تا بفهمی که دختر یا پسر بودن فرقی نداره.میدونی مامانی تا حالا فکر میکردم مامانم به خاطر دختر بودنم خیلی ناراحت بوده به خاطر همین از پیشم رفت .ولی اون فقط به خاطر حرفهای دور وبرش دق کرد.چطور خدا میتونه همچین نعمت بزرگی رو از ادم بگیره مادررررررررررر. حالا که مادر شدم و میفهمم تو زندگیم چه چیز مهمی کم داشتم وقتی که هنوز شما تو دلمی انقدر دوست دارم چطور مادر من میتونست من که بدنیا اومدمو دوست نداشته باشه.پسرم امیدوارم درد و رنج هایی که من تو زندگیم کشیدم رو هیچ وقت تجربه نکنی.از خدا میخوام حداقل تا زمانی که بزرگ بشی من و بابا یی رو برات نگاه داره.چون نمیخوام مثل من حسرت نوازش یک مادر واقعی تو دلت بمونه.بهت قول میدم بهترین مامان دنیا باشم      قوووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووول مممممممممممممممممممممممممممممردونه